Wstęp teoretyczny
Wykorzystując twierdzenie Castigliano do wyznaczania uogólnionych przemieszczeń w miejscu i na kierunku występowania nadliczbowych (reakcji statycznie niewyznaczalnych), gdzie przemieszczenia te nie istnieją, otrzymamy twierdzenie o minimum enegii
gdzie:
U – energia sprężysta układu jako funkcja obciążeń zewnętrznych i statycznie niewyznaczalnych reakcji układu,
Twierdzenie to nosi nazwę twierdzenia Menabre’a i formułujemy je następująco:
W układzie liniowo-sprężystym sztywnie podpartym pochodna cząstkowa energii sprężystej całego układu względem wielkości nadliczbowej – statycznie niewyznaczalnej jest równa zero.